Zabytki Twardogóry

Co mogę zobaczyć?

1) Nietypowy układ urbanistyczny rynku
2) Neogotycki kościół p.w. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych.
3) Dawny kościół p.w. Trójcy i Matki Boskiej
4) Barokowy pałac księżnej Eleonory Charlotty Württemberg-Mömpelgard

Co mogę zrobić?

W celu zwiedzenia d. kościoła św. Trójcy i Matki Boskiej należy się umówić telefonicznie z pracownikami Biblioteki – tel. 71 31 58 017 ( w godzinach pracy biblioteki).
Zwiedzanie bazyliki - poza czasem odprawiania w nim nabożeństw.
Brak możliwości zwiedzenia pałacu barokowego

Co jest wyjątkowego?

Twardogóra - jedno z najstarszych polskich miast znane dziś jest jako zagłębie stolarzy. Ale Twardogórę zwiedza się przede wszystkim dla nietypowego rynku. Jest to pierwszy przykład takiego rozplanowania miasta w tym rejonie Europy. Rynek, a właściwie aż dwa rynki w Twardogórze (dolny i górny) z niesymetrycznie położonym ratuszem i budynkami z XVIII i XIX w. to ważny element barokowego osiowego układu urbanistycznego wprowadzonego wraz z rozbudową miasta w końcu XVII. Główna arteria połączyła otoczony parkiem i resztkami fosy barokowy pałac właścicielki Twardogóry, Eleonory Charlotty Württemberg-Mömpelgard, z ewangelickim kościołem pw. Żłóbka Chrystusowego na drugim końcu miasta. Po jego pożarze w tym miejscu stanął neogotycki kościół p.w. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Dziś ta bazylika mniejsza ze słynącą łaskami figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem jest Sanktuarium Maryjnym Diecezji Kaliskiej i miejscem licznych pielgrzymek.
Od połowy XIX w. Twardogóra zaczęła nabierać charakter przemysłowy. Henryk Pirschel, rozwijając tradycje włókiennicze, założył w 1852 r. mechaniczną tkalnię, a Henryk Lichtenberg rozpoczął przemysłową produkcję mebli.
Za ewangelickim, szachulcowym d. kościołem Trójcy Świętej (obiektem zarządza Biblioteka Publiczna, organizując tu kameralne przedstawienia teatralne i muzyczne oraz wystawy) rozpoczyna się biegnąca równolegle do rynku ścieżka dydaktyczna wzdłuż Skoryni. W stolicy polskich stolarzy przybrała formę drewnianego podestu, który wije się pomiędzy drzewami.
Dawny kościół p.w. Trójcy i Matki Boskiej - zbudowany z tzw. muru pruskiego dawny ewangelicki kościół (zwany „Dolnym”, „Małym” lub „Polskim”) wzniesiony w latach 1877-79 przez cieślę H. Dreysera na miejscu poprzedniego. Jest to neogotycka świątynia o konstrukcji szkieletowej. Wewnątrz na filarach drewniane empory. Nawę od prezbiterium oddziela ażurowy, dekorowany maswerkami łuk tęczy. Zachowała się oryginalna polichromia wnętrza, stolarka okienna i drzwiowa, portal główny o neogotyckim, snycerskim obramieniu oraz rzeźbiony okap i dekoracyjny fryz o motywach czteroliścia. Świątynia uważana była za ostoję polskości, ponieważ aż do końca XIX w. odprawiano tu popołudniowe nabożeństwa w języku polskim. Nieużytkowana od 1956 r., została przejęta przez miasto w 1992 r. Obecnie to miejsce kameralnych wydarzeń kulturalnych. W 2012 roku został laureatem w ogólnopolskim konkursie „Zabytek Zadbany” ogłaszanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Pałac księżnej Eleonory Charlotty Württemberg-Mömpelgard - zaliczany do zabytków II klasy. Dach nad korpusem ma ciekawą, czterospadową i mansardową formę z lukarnami, zaś facjaty kryte są dwuspadowo, natomiast skrzydła pokryto płaskimi dachami. Wokół pałacu znajduje się park, którego (stary drzewostan zniszczył huragan w 1988 r.), resztki fosy i obwarowań ziemnych. Pałac bowiem powstał na fundamentach budowli obronnej z XV w., którą wzniesiono w czasach husyckich. Pałac był przebudowywany, zajmowały go inne rody, mimo tego na bramie wjazdowej na teren posiadłości zachowała się płaskorzeźba z naczółkiem z herbem księcia Sylwiusza Fryderyka i rodowym herbem de Coligny ze strony matki księżnej Eleonory Karoliny. Powyżej niego istnieje płaskorzeźba z jej monogramem „EC”. Od 2017 r. pałac jest własnością Gminy Twardogóra w wyniku przekazania tej nieruchomości przez Starostwo Powiatowe w Oleśnicy.